Dat Jasmijn Damman (14) zou gaan hockeyen, was eigenlijk al een zekerheidje toen ze ter wereld kwam. Ze komt uit een echt hockeygezin. ‘Nee, mijn ouders hebben het me niet verplicht’, bezweert ze.
‘We hebben Jasmijn flink gestimuleerd’, zegt moeder Astrid lachend. Jasmijn Damman, 3 VWO op het Zuyderzee Lyceum, hockeyt bij HC Zwolle op het hoogste landelijke niveau en is doorgedrongen tot het opleidingsteam van de nationale selectie van de meisjes B. Het heeft haar een nominatie voor de titel Sporttalent van het Jaar van de gemeente Noordoostpolder opgeleverd. De hoogste tijd om nader kennis te maken met Jasmijn Damman.
Haar ouders zijn fervente hockeyliefhebbers. Ze hebben elkaar ontmoet bij het Zwolse Tempo ’41 en woonden zowat ‘op de club’. Moeder Astrid zit nu in het bestuur van De Meeuwen, waar Jasmijn haar nog prille carrière startte toen ze zes jaar was. Vijf jaar later meldde ze zich voor een selectietraining van HC Zwolle. Voor de Zwollenaren was die ene training genoeg om te zien wat voor vlees ze in de kuip hadden: Jasmijn mocht meteen blijven.
Goed genoeg
‘Ik wilde graag naar HC Zwolle. Met ons team bij De Meeuwen wonnen we onze wedstrijden vaak met grote cijfers. Ik vond het niet meer zo leuk, de motivatie werd steeds minder’, zegt Jasmijn Damman. ‘En de onderlinge verschillen werden ook te groot.’ Bij HC Zwolle vonden ze het talent uit Emmeloord goed genoeg om meteen door te stromen naar de C-jeugd, terwijl ze nog een D-spelertje was. Maar dat beviel niet zo goed. ‘De andere meisjes waren veel ouder.’ Dus weer naar de D-jeugd. Met de D1 werd ze vijfde van Nederland.
De prestaties van Jasmijn Damman vertonen sindsdien een constant stijgende lijn. Met de meisjes C1 van HC Zwolle werd ze tweede van Nederland en na een zware selectieprocedure behoort ze sinds kort tot het opleidingsteam, zeg maar het voorportaal, van de Nederlandse selectie meisjes O15. Ze werd geselecteerd voor de districtsselectie van Oost-Nederland, waar ze drie jaar vaste klant was. Nu heeft ze weer stappen gezet.
Op de districtsontmoetingsdagen, die een paar keer per jaar worden georganiseerd, lopen scouts rond op zoek naar hockeytalent. Jasmijn Damman viel op en nu traint ze wekelijks in Utrecht, bij Kampong. In maart mag ze vier keer met het echte Oranje O16 meetrainen. Jasmijn: ‘Ik hoop natuurlijk, dat ik mag blijven. Mijn grote droom? Spelen voor het Nederlands elftal en aan de Olympische Spelen meedoen.’ Ze speelde al een officieuze interland, met het opleidingsteam, tegen België. ‘Wonnen we met 5-1, mede door een mooie assist van mij.’
In de picture
Hockey is populair. Het ledental van de nationale bond neemt sinds 2010 jaarlijks toe. De concurrentie in de leeftijdscategorie van Jasmijn Damman is moordend. De scouts gaan niet over een nacht ijs. Je moet je wekelijks onderscheiden om in de picture te komen en te blijven. Jasmijn Damman zal er alles aan doen om te slagen. Talent heeft ze zat. ‘Ik heb goed inzicht, weet waar de ruimtes liggen en ik ben technisch goed’, zegt ze zelf. Van moeder Astrid mag Jasmijn zich wel wat meer laten gelden. ‘Ze is soms nog te bescheiden.’
Aan inzet en mentaliteit zal het niet liggen. Jasmijn Damman leert nog steeds veel bij HC Zwolle, waar ze vaak in de basis staat. ‘Het niveau is hoog.’ Ooit wil ze in de hoofdklasse spelen, bijvoorbeeld bij Laren (‘Is het dichtste bij’) of bij Kampong in Utrecht (‘Ik wil later studeren voor dierenarts’). Voorlopig richt ze zich op de trainingen bij Kampong. ‘Die zijn best zwaar. Na de eerste paar keer had ik flink last van spierpijn, maar ik ga natuurlijk door. Ik wil alles eruit halen wat erin zit.’
