Stilmulans voor gehandicaptensport

„Heel leuk”, antwoordt de 23-jarige rolstoelbasketballster Maaike Smit uit Emmeloord als haar gevraagd wordt naar een reactie op de uitverkiezing tot Sportvrouw van het Jaar, „Het is toch een stukje waardering”.

Maaike Smit was studente aan de Academie voor Lichamelijke Opvoeding (ALO) in Groningen en een sportvrouw in hart en nieren, toen ze in 1987 in een rolstoel belandde. Bij een ongeluk tijdens het skiën liep ze een dwarslaesie op.

Revalidatiecentrum

Bijna twee jaar geleden werd haar revalidatiecentrum bezocht door de coach van het Nederlands rolstoelbasketballteam. Naar aanleiding van dat bezoek begon ze te basketballen en acht maanden later was ze al één van de belangrijkste speelsters van het team, dat in Seoul brons veroverde tijdens Paralympics.

Die bliksemcarrière had vooral te maken met het feit dat er in een rolstoelbasketballteam volgens een bepaald puntensysteem ook speelsters moeten zitten niet een relatief zware handicap. Er zijn in Nederland niet veel basketballsters met zo’n zware handicap en daardoor was er weinig concurrentie voor Maaike Smit, die tegenwoordig studenten aan de Groningse ALO begeleidt.

Europese kampioenschappen

De prestatie in Seoul werd dit jaar overtroffen in Frankrijk. toen Nederland als eerste eindigde tijdens de Europese kampioenschappen. Als ze die EK vergelijkt met de Paralympics vertelt Maaike Smit: „Seoul was natuurlijk veel grootser en indrukwekkender. Maar sportief gezien was de prestatie in Frankrijk toch wel beter. We wonnen daar van West-Duitsland en die waren in Seoul nog boven ons geëindigd”.

Maaike Smit is inmiddels uitgegroeid tot een zeer belangrijke kracht voor het nationale team, zo blijkt uit de vakpers. „Nieuwkomer Maaike Smit is een absoluu ttalent”. schreef het Basketball Jaarboek 1989 over de Emmeloordse. „Ze heeft weliswaar nog weinig ervaring, maar is wel zo brutaal als de beul, ze durft door te gaan, neemt haar schot als het even kan en is ijskoud in de afronding”.

In tennis minstens even succesvol

Voor het komende jaar heeft Maaike Smit de wereldkampioenschappen in het Franse St. Etienne op het programma staan. Kort daarna volgen de wereldspelen in Assen. Ze weet echter nog niet of ze in Assen wel mee zal doen als basketballster. Naast basketball doet ze namelijk ook aan tennis en in die tak van sport is ze minstens even succesvol.

Aangezien het basketball in Assen alleen maar een demonstratiesport is en ze kort daarvoor a1 haar WK als basketballster heeft, hoopt Maaike Smit dat ze in Assen mag meedoen met het tennis.

Maaike Smit behoort tot de top vier van de gehandicapte NederI landse tennissters. Aangezien de Nederlandse tennistop ook de wereldtop is, bestaat er een kans dat ze voor de Paralympics in 1992 voor de moeilijke keus komt te staan tussen basketball en tennis.

„Ik hoop dat het ook in de toekomst te combineren is”, zegt ze, „Ik vind het allebei leuk. Basketball omdat het een teamsport is en tennis omdat je niet
afhankelijk bent van anderen een rolstoel. Je kunt ook tennissen tegen valide mensen”.

Stimulans voor gehandicaptensport

Mevrouw Maaskant sprak vrijdagavond tijdens de prijsuitreiking de hoop uit, dat de uitverkiezing van Maaike Smit wervend zal werken voor de gehandicaptensport.

„Ik denk dat het inderdaad voor een aantal gehandicapte mensen een stimulans kan zijn om aan sport te gaan doen”, zegt ze daar zelf
over, „Ik weet niet hoeveel gehandicapten er in de polder zitten en hoeveel er daarvan aan sport zouden willen doen. Ik weet wèl dat het voor een aantal gehandicapten toch nogal een grote stap is om te gaan sporten en misschien is mijn uitverkiezing voor hen stimulerend”.

Zelf heeft de Sportvrouw van het Jaar nooit enige drempelvrees gekend: „Voor mij lag het vrij eenvoudig. Ik was altijd al lid van de tennisclub, ik kende daar iedereen en toen ik in de stoel belandde zei ik eigenlijk al na een week: Ik ga weer tennissen. Sporten is gewoon leuk en het is goed voor je lichaam en je sociale contacten. Als je aan sport doet voel je je lekkerder en kun je gewoon veel meer aan”.